چه جمعه‌ها که يک به يک غروب شد نيامدي         

  چه بغض‌ها که در گلو رسوب شد نيامدي

                           خليل آتشين سخن؛تبر به دوش بت شکن                           

 خداي ما دوباره سنگ و چوب شد نيامدي

                       تمام طول هفته را به انتظار جمعه‌ام                     

   دوباره صبح، ظهر، نه غروب شد نيامدي